Dit is de penning, ongeveer op ware grootte. Maarten Tromp op de ene kant, twee heel gedetailleerde schepen op de andere kant. Zeventiende eeuws en topconditie! Daar een doosje omheen maken is toch een groot plezier!
Het idee was dat het natuurlijk een doosje moest zijn dat er toendertijd ook omheen had kunnen zitten. In die tijd liet je aan je visite je verzameling zien. Exotische zaken mooi uitgestald in speciale meubels met veel laatjes. Stel je voor dat je zo’n laatje opentrekt, dan zag je eerst dit:
Dat was het moment dat je als gastheer kon uitleggen dat het Ebben helaas niet zo goedkoop was in grotere stukken, maar dat je iemand had gevonden die nog net zo’n stuk voor je had. Ja, dat is erg hard hout en je ziet er ieder krasje op; alleen echte vaklui konden er wat van maken. En zo kon de gastheer nog wel even doorgaan.
Als dan alle hoedanigheden van de verpakking waren behandeld, ja, dan eindelijk mocht die deksel open!