Alles dat staat en iets draagt zien we als een poot. Onder tafels, stoelen, boekenplanken, je vindt ze overal. Het mooie van een handmatige draaierij is dat de mogelijkheden voor poten eindeloos lijken, zolang het maar “rond en van hout” is. We kunnen dus alles maken!
En dan kan het klassiek zijn zoals hierboven, of strak modern zoals hiernaast. Die hiernaast was een enkele centrale poot voor een grote tafel, die moest dus groot en zwaar zijn. Die hierboven is een poot voor een klassieke Grenen tafel, die moest dus wat ornament hebben, dat noemen we “Holletje-Bolletje”.
Dat Holletje-Bolletje is al heel oud, het komt voort uit de Griekse zuilen van al voor de jaartelling. Pas in de tijd na de Eerste Wereld-oorlog kwamen er andere vormen in de draaierij, onder andere door het kubisme, kijk maar eens naar het pootje nummer 3 hiernaast.
Het valt helemaal niet mee om te ontkomen aan de conventies van het holletje-bolletje, linksonder zie je een mengvorm. Dat was ook al een zware poot, bovenaan 30 cm dik!
En al die poten hier rechts zijn wel niet zo holletje, maar wel heel erg bolletje! Ik vind dat een van de charmes van het maken van poten, dat de tradities nooit ver weg kunnen zijn. Eigenlijk is dat wel heel bijzonder, zelfs als we iets heel erg origineels bedenken voor onder een tafel, dan staan we nog steeds in een heel lange traditie, want hoelang zijn er al tafels die we met poten ondersteunen?
