Het was een heel besluit, zo ver rijden, maar Jan kwam. Inderdaad helemaal uit Twente, en dat is een heel stuk. Maar hij had het er voor over, want dan kon het instrument eindelijk goed worden gebruikt in de bent: de tirolertukkers. Met de voorbeeld-mondstukken mee, en natuurlijk de alpenhoorn zelf.

Dan ging ik een nieuw mondstuk draaien met de wijde kelk van het tuba-mondstuk, en de smalle boring van het originele mondstuk. Dat is best lastig, die boring moet je gereedschap voor maken, die kelk moet kloppen en dan moet de buitenkant ook nog eens mooi worden. Pas als je dat allemaal af hebt gemaakt kun je hem voor het eerst in de hoorn steken en luisteren of het goed is. En gelukkig, het werkte precies goed.

Dus, kom je ooit op een feest met een bent met een alpenhoorn en twentse muziek, dan weet je waar het mondstuk vandaan komt!