De staf was gestolen. Van het Sint-Jorisgilde. Alleen de staf, het beeldje van Sint Joris was er gelukkig nog. En er was ook nog een foto van de staf; erg prettig, dan konden de maten nog worden gereconstueerd.

Nu is een tors (een getordeerd werkstuk) best een lastig ding om te maken. Eigenlijk is het een soort schroefdraad. En omdat de stok beneden veel dunner is, zitten de windingen daar ook veel dichter op elkaar. Eerst moet dat netjes worden uitgetekend op het hout, een preciezig werkje.

Dan kan ik gaan inzagen langs de lijn, overal even diep. En dan komt het grote snijden. Met verschillende gutsen snijd ik de hele vorm er in, echt wel even werk.

Mey zo’n lang dun ding komt er nog bij dat het niet mag breken, terwijl het wegbuigt onder de beitel. En later in het gebruik moet de staf sterk zijn. Hij was van Eikenhout, ik heb dus gezocht naar het meest harde en wrede hout, want dat is het sterkst. Maar niet het prettigst om te snijden!

En alles glad schuren is bij al die hardheid niet een vluggertje zal ik maar zeggen.

Maar eenmaal klaar was het ook wel een plaatje!